Kahve
Nefes almaya başladığı o andan itibaren görebildiği 13870. güne de uyanmıştı. Tam olarak 13870 gün 2 saat 47 dakika 15 saniye, 16, 17... Saniyeleri saymalı insan uyandığında. En azından ilk 3 saniyesini. Ama gözlerin kapalı olmalı. Uykunun yastığa gömüldüğünden emin olmalı. Yastıktan kulaklarına doğru yükselen uykunun sıcaklığını hissetmeli saniyeleri sayarken. Kendi kokunla karışık bilmediğin, sadece rüyalarında karşına çıkan senin terinin karıştığı buharı hissetmeli. Güneşin sinsice tahtalarla kapatılmış pencereden süzülen, gözlerini kör etmek için pencereden süzülüp yüzünü yalayan, odayı aydınlatırken içindeki karanlığa süzülemeyen ışığından kaçarak kalkması gerek yataktan. Gözleri kör olabilir çünkü. Gecenin karanlığında doğan ve hatırlayamadığı tüm rüyalardan aklında kalan o parlak renkleri güneşin silmesine izin vermemeli. O 3 saniyede söyleyemediğin kadar büyük ışık yılı uzaktaki yıldızların ışıklarını azat etmeden güneşin o iğrenç selamını almamak gerek. Hayatının bu 13870. g