Rock Off'un Son Gününde Sert Çocukların Çığlıkları
Bu yaz benim için keyifli ve güzel geçiyor. Uzun zamandır bir çok nedenden takip edemediğim konserleri bu yıl çok daha sıkı takip edebilmek de keyfimi arttırıyor açıkçası. Bu yılın takviminde açıklanan ve gitmeyi planlayıp gidemediğim 3 konser oldu şu ana kadar. Dylan konserinin biletleri ne zaman çıktı, ne zaman satıldı ve bitti anlayamadım bile (hele o kısıtlı görüş komedisi ayrı bir mevzu), Tori Amos geldiğinde İstanbul'da değildim, Dream Theater'ı da iş güç yüzünden kaçırdım. Bunlara bir de Hugh Lorie'yi ekleyebilirim. O konser de tam tatile çıkış öncesine geldiğinden ve o günlerde bir oraya bir buraya gitmekten yorgun düştüğümden listemden düştü. Sanırım, sahnede Dr.House haline dönüşüp üzerimizde uçuk medikal çözümler denemesinden de mi korktum ne? Sonuçta bu yıl görülmesi gerekenler listemde olan Megadeth'e hele Metallica'yı gördükten sonra gitmemek olmazdı. Megadeth kontenjanından müziğinden ziyade vokalistini beğendiğim ve canlı performansını merak ettiğim